Grażyna Szapołowska

Grazyna Szapołowska *1953 w Bydgoszczy. Polska aktorka filmowa, teatralna i telewizyjna. Po maturze przez dwa lata grała we Wrocławskim Teatrze Pantomimy, w 1977 roku ukończyła warszawską PWST, w latach 1977-1984 występowała w stołecznym Teatrze Narodowym. Jeszcze w czasie studiów grywała epizodyczne role w serialach telewizyjnych (m.in. w „Czterdziestolatku“ i w „Lalce“). Jej debiutem na wielkim ekranie była rola Jagody w polsko-jugosłowiańskim dramacie psychologicznym „Zapach ziemi“ (1977). Wybitną i odważną rolę lesbijki Livii (u boku nagrodzonej w Cannes Jadwigi Jankowskiej-Cieślak) zagrała w 1982 r. w węgierskim filmie „Egymásra nézve” („Inne spojrzenie“). W tym samym roku zagrała obok Jana Nowickiego w „Wielkim Szu”.
Przełom w jej karierze nastąpił jednak w 1983 r., wraz z występem w popularnej komedii muzycznej „Lata dwudzieste... lata trzydzieste...” Janusza Rzeszewskiego.
W latach 80. ograniczyła występy w teatrze i skupiła się na pracy w filmie. Współpracowała wówczas z Krzysztofem Kieślowskim, co zaowocowało poruszającymi rolami w „Bez końca“ (1984) oraz „Krótkim filmie o miłości“ (1988). Za kreację w tym ostatnim filmie otrzymała nagrodę Srebrnego Hugo na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Chicago, została też laureatką nagrody za najlepszą rolę kobiecą na XIII Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. W latach 90. Grażyna Szapołowska stworzyła ważne kreacje m.in. jako matka w „Kronikach domowych” Leszka Wosiewicza (1997) oraz Telimena w ekranizacji „Pana Tadeusza” Adama Mickiewicza, w reżyserii Andrzeja Wajdy (1999). Rola Telimeny została nagrodzona Polską Nagrodą Filmową – Orłem za najlepszą rolę kobiecą w 2000 roku.
Aktorka występowała także za granicą, głównie w filmach węgierskich, włoskich i niemieckich. W latach 2005-2006 zagrała w serialu telewizyjnym Magda M.
W 2003 r. w swoim rodzinnym Toruniu została uhonorowana umieszczeniem tablicy z odlewem podpisu w Alei Gwiazd na Rynku Staromiejskim, przed Dworem Artusa. Grażyna Szapołowska występowała również na scenie jako interpretatorka piosenki aktorskiej. W 2005 roku wydała zbiór opowiadań pt. Pocałunki. występuje w kabarecie "Pod Egidą" (od 1989).W 2008 r. aktorka wzięła udział w III edycji programu telewizyjnego Jak Oni śpiewają?
Wybrane filmografia:1982 – „Wielki Szu“ – Sylwester Chęciński; 1982: „Inne spojrzenie” - Károl Makk (Węgry); 1984 – „Bez końca“- Krzysztof Kieślowski;1984: „Płatki, kwiaty, wieńce” - Laszlo Lugassye (Węgry); 1987: „Strefa” Rimona Butrosa i Igora Gostiewa  (ZSRR/Syria); 1988 – „Dekalog VI“ – Krzysztof Kieślowski; 1988 – „Krótki film o miłości“ –Krzysztof Kieśkowski; 1988: „Hanussen” - Istvána Szabó (Węgry);  1989 – „Lawa“ - Konwicki; 1990: „Der Skipper“ Peter Keglevic(D); 1990: „La Condanna“ - Mark Bellocchio (Włochy); 1999 – „Pan Tadeusz“- Andrzej Wajda; 2003 – „Warszawa“ – Dariusz Gajewski; 2005 – „Karol - człowiek, który został papieżem“- Giacomo Battiata w (PL/ Fr./ Wł /D).;2006 – „Ryś“;2007 – „Jutro idziemy do kina“ – Michał Kwieciński;
Nagrody filmowe: 2000 – „Pan Tadeusz“ - Orzeł, Polska Nagroda Filmowa: najlepsza główna rola kobieca; za rok 1999; 1999 – „Kroniki domowe“ - Orzeł, Polska Nagroda Filmowa (nominacja): najlepsza rola kobieca; za rok 1998; 1992 – „Piazza Di Spagna“- Nagroda im. Ennio de Flaiano; 1989 – „Krótki film o miłości” - Chicago (MFF) "Srebrny Hugo" 1988 - „Krótki film o miłości” - Gdynia (do 1986 Gdańsk) (Festiwal Polskich Filmów Fabularnych) nagroda za pierwszoplanową rolę kobiecą; 1987 – „Przez dotyk” w KRONIKA WYPADKÓW - Złoty Ekran (przyznawany przez pismo "Ekran") za rok 1986; 1986 - „Przez dotyk” w KRONIKA WYPADKÓW - Koszalin (KSF "Młodzi i Film") nagroda aktorska w plebiscycie publiczności.
Oficjalna strona internetowa Grażyny Szapołowskiej: www.szapolowska.com